Ding Dong Dingalingaling...

Það var stór stund hjá yngsta syni í dag.  Hann fékk að sjá íþróttaálfinn með berum augum en það hefur hann aldrei fengið áður.  Ég er ekki viss um að hann hafi fattað það fyrirfram að Íþróttaálfurinn kæmi fram sjálfur, hann hefur bara séð þetta mikla átrúnaðargoð í sjónvarpi.

Emil hefur lengi verið mikill aðdáandi Íþróttaálfsins og hef ég nokkrum sinnum minnst á það hér á blogginu að Íþróttaálfadúkkan hans hefur fylgt honum upp á hvern einasta dag í langan tíma og er hún farin að láta á sjá.  Íþróttaálfadúkka yngsta sonar hefur fengið að upplifa það að ferðast til 5 landa, hann fær að borða, fer í sturtu, fær að sofa í notalegu rúmi, burstar tennurnar, það er lesið fyrir dúkkuna og margt fleira - hann Emil minn hugsar vel um Íþróttaálfinn sinn  (sem hann reyndar sjálfur kallar KÁLFINN) 

Við sem sagt tókum þátt í Latabæjarhlaupinu í dag eins og við höfum gert síðustu ár.  Spenningurinn var gríðarlegur hjá Emil, allt frá því að hann vaknaði í morgun.  Og sá var ekki fyrir vonbrigðum með daginn enda fékk hann að upplifa hluti í dag sem hann hafði ekki dreymt um.  Auðvitað ber hæst að hafa fengið að sjá sjálfan Íþróttaálfinn en hann fékk líka flottan verðlaunapening og latabæjarblöðru, hann fékk að prófa allskonar leikmuni úr latabæjarþáttunum svo sem að skoða heimili Glanna Glæps, bílinn hans og sjóræningaskipið.  Algert ævintýri.  

Ég setti inn myndir frá deginum í nýtt albúm 

 

 

 

Áfram Ísland

Kolbrún 

Athugasemdir

[Ragnar Hermannsson, 23.8.2008 kl. 20:45]

ég var fyrstur  hahahahaha Gummi "bite my dust"

[Berta María Hreinsdóttir, 23.8.2008 kl. 20:48]

Þvílíkur draumur að fá að sjá Íþróttaálfinn og allt Latabæjardótið. Hefði sko viljað vera með ykkur og taka Hermann með:) Manstu þegar við fórum síðast með strákana okkar, það er eins og það hafi verið í gær.... ekki fyrir 2 árum!! 

Knús til ykkar allra úr rigningunni hér í Horsens*