Ísland er ekki saklaust lengur!!

Þegar ég var að alast upp sá maður varla fíkniefni.  Þegar ég var í efstu bekkjum grunnskóla sá ég einu sinni hass í álpappír í veski skólasystur minnar og sjálf er ég svo saklaus að þetta er í fyrsta og eina skiptið sem ég hef borið fíkniefni augum, sá þó bara álpappírinn. 

Ísland hefur breyst á fáum árum.  Í dag virðist aðgangur að fíkniefnum mjög góður.  Mér hefur verið sagt að hafi maður kontakta þá sé fljótlegra að panta sér fíkniefni en að panta sér pizzu.  Dílerar eru farnir að fara inn í grunnskólana og minn elsti strákur hefur sagt mér frá díler sem er í grennd við hans skóla, og hann er ekki nema 12 ára.  Reyndar hefur honum ekki verið boðin fíkniefni, en hann veit af þessum aðila eins og allir hans skólafélagar reyndar.  Mér finnst þetta hræðileg þróun í landinu okkar.  Ég hreinlega kvíði því að eiga unglinga og vona svo innilega að mínir strákar komist í gegnum unglingsárin án þess að komast í kynni við þennan fjanda.  Mínir foreldrar voru strangir á útivistartíma hjá mér þegar ég var að fara í gegnum unglingsárin og mikið rosalega var ég stundum vond út í þau, en í dag skil ég þau svo vel og ég beiti nákvæmlega sama aga á minn strák og var beittur á mér... ég er kannski ekki alltaf vinsæl þegar ég byrja að ræða útivistartímann þegar komið er kvöld, en ég vil frekar hafa fullt af strákum hér inni hjá mér á kvöldin heldur en að vita ekki um strákinn minn. 

Mér finnst svo sorglegt að lesa svona fréttir, og þessi frétt gæti allt eins verið um nágrannahús mitt.  Það virðist vera alveg sama hvar í borginni maður býr, þessi fjandi er allsstaðar.

Kolbrún out

Fíkniefni fundust við húsleit í Breiðholti

Athugasemdir

[Hrefna (IP-tala skráð) 26.4.2007 kl. 20:14]

já elsku vinkona, þér þótti nú ekki alltaf gaman að því hvað foreldrar þínir voru strangir og fylgdust vel með okkur vinkonunum.  Okkur hinum sem allt máttu fannst það nú líka stundum óþægilegt að sjá þau á flakkinu en við skiljum þetta öll betur núna

[Kolbrún Jónsdóttir, 27.4.2007 kl. 18:34]

Já Hrefna mín, ég man hvað ég öfundaði ykkur vinkonur mínar að þið máttuð alltaf vera svo lengi úti... nú öfundar strákurinn minn vini sína sem mega vera lengur úti en hann... þetta er hringrás lífsins