Frumburðurinn á skólaball

Ég hlýt að vera orðin gömul.

Frumburðurinn á heimilinu bað mig um þúsund kall í dag, sagðist vera að fara á skólaball í kvöld.  Mér eiginlega brá bara pínulítið, þetta er litla barnið mitt og nú er hann farin að fara á ball.  Meira að segja þema ball, það var blátt ball, allir áttu vera í bara einhverju bláu.  En hann fékk þúsund kallinn og pabbi hans keyrði hann á ballið og bað hann um að kyssa nú ekki of margar stelpur svona á fyrsta ballinu.

Ég var að spá í hvað ég var að gera á þessum aldri.  Ég æfði sund alveg eins og hann er að gera í dag.  Og ég var svo sannarlega farin að hugsa um stráka, átti "kærasta" þegar ég var 11 ára sem hét Pálmi, við vorum alltaf saman í sundinu og fórum svo í bíó saman og leiddumst.... hahahah  

Mér fannst ekkert að því að vera farin að spá í stráka þegar ég var 11 ára.  En að minn strákur, litla barnið mitt sé kannski farin að hugsa um stelpur finnst mér eitthvað svo skerý hugsun.  Ætli ég fari að verða amma??  Ef hann fetar í fótspor pabba síns, eru ekki mörg ár þangað til.  

Þetta eru of þungar pælingar á þessu miðvikudagskvöldi, þegar ég á í raun að vera að þrífa fyrir partýið stóra sem við verðum með á föstudagskvöldið.

Ætla að fara að kyssa "litla barnið " mitt góða nótt

Kolbrún