Fötlun

Ég átti mína drauma, ég átti vonir og trú, mig

dreymdi um frægð og frama alveg eins og þú.

En draumarnir þeir hjöðnuðu eins og lítið fallegt

lag, bara að ég gæti gert það sama og þú varst að

gera í dag!

 

Þú vaknar oftast þreyttur og kemur þreyttur

heim, það er erfitt að vera verkamaður og þú ert

einn af þeim.  Ég vildi að ég væri þreyttur og

sofnaði er dagur dvín.  Það sem þér finnst svo

eðlilegt, er heitasta óskin mín!

 

Oft ég velti fyrir mér hvað það er sem tekur við?

Og afhverju ég er eins og ég er, en ekki eins og

þið.  Afhverju varð heimur minn ekki eins og

þinn?  Allt sem þér finnst svo hversdagslegt , er

dýrasti draumurinn minn!

 

Þeir gáfu mér stundum vonir, en ég vona aldrei

meir, því að ekkert er eins kvalafult eins og lítil

von sem deyr.  Fyrir þér er margt svo leiðinlegt

og svo margt sem angrar þig, en það sem þér er

til ama, væri skemmtun fyrir mig! 

 

Heilbrigð á sál og líkama væri "paradís" fyrir

mig, ef fyrir utan vetrarkvefið er það daglegt

brauð fyrir þig.  En hlúðu vel að heilsunni,

hvernig sem allt fer, því allt sem mér er svo

hversdagslegt, ÓSKA ÉG ALDREI ÞÉR!!

 

Höf:  Svessi 

 

Mér finnst þetta órrúlega fallega skrifað og finnst þetta svo frábær áminning til okkar sem vinnum með fötluðu fólki.

Varð að deila þessu með ykkur:)

Kolbrún 

Athugasemdir

[Berta María Hreinsdóttir (IP-tala skráð) 8.10.2006 kl. 13:17]

Ég varð alveg klökk þegar ég las þetta fyrst....mér finnst þetta góð áminning fyrir okkur sem vinnum með fötluðum, en ekki síst fyrir þá sem starfa ekki með fötluðum því þar liggja oft fordómar og fáfræði. Þetta ætti að vekja ALLA til umhugsunar.
Kv.
Berta