Geitungafár

Ég þoli ekki geitunga.  Ég er reyndar dauðhrædd við geitunga.  Og það er eins og þeir finni að ég sé hrædd við þá, því að þeir ofsækja mig.  Ég er búin að vera í slagsmálum við þrjá í bara dag.  Þeir reyna að koma inn í bílinn minn.... ég er ekki að grínast með að ég myndi hlaupa út úr bílnum á Miklubrautinni ef það kæmist geitungur inn í bílinn minn á ljósum eins og næstum gerðist í dag.  Mér varð reyndar svo m vikið um þegar ég sá að kvikindið var að reyna að komast inn um gluggann að ég opnaði hurðina á ljósum.... það var þó ekki í huga mér að bjóða hann velkominn til mín í bílinn, ég bara panikaði.

Í dag kom einn geitungur INN TIL MÍN HEIMA.  Okkur finnst mjög gaman að fá gesti en geitungar eru ekki velkomnir á mitt heimili.  Sonur minn, 11 ára drap geitungin og svo var öllum gluggum lokað og við sitjum inni í hitasvækju.  Spennandi dagar framundan, sérstaklega þar sem húsbóndinn er að hverfa af landi brott í nótt og verður í nokkra daga.  Ég sé ekki fram á að opna glugga á heimilinu nema að ég vilji flytja á hótel mömmu í þessa daga sem eg verð einstæð, því ég myndi ekki fyrir mitt litla líf þora að drepa kvikindin. 

oj bara... nei takk

Kolbrún

Athugasemdir

[Helga Jónsdóttir, 19.9.2006 kl. 22:23]

haha ég hugsa að það sé nú örugglega ekki minna af geitungum hjá mömmu og pabba sko þannig að hótel mamma dugar skammt í þeim efnum. Allavegana fannst mér nóg af þeim þar í sumar. Eg þoli þá ekki heldur. Einn var að reyna að troða sér upp í mig niðri við tjörn um helgina og ég hélt ég yrði ekki eldri. Eg var reyndar ekki sú eina sem var á hlaupum undan þessu kvikindi þar sem ég sá marga reka upp óp og hlaupa af stað. Algengt vandamál greinilega.