Mig setur hljóða

Ég hef undanfarna daga fylgst með fréttum um litla 3ja ára stelpu sem var rænt í Portúgal á fimmtudaginn.  Mig hreinlega setur hljóða.  Ég dæmi ekki foreldra þessarar stúlku, þau hafa örugglega dæmt sig sjálf.  Ég vona að hún sé á lífi, ég vona að hún fari að finnast og komist aftur til foreldra sinna og systkina. 

Ég lenti einu sinni í því sjálf að týna barninu mínu á Spáni og þvílíkar tilfinningar sem bárust.  Við sátum á veitingastað við stóra verslunargötu og það var svo löng bið eftir matnum.  Miðstrákurinn minn (sem var yngri strákurinn minn þá) var mjög órólegur á veitingastaðnum og því var ákveðið að ég og amma hans myndum fara aðeins með hann út og viðra hann.  Við tókum kerruna hans með en hann hljóp á undan okkur niður tröppur veitingarhússins.  Þegar við komumst niður með kerruna sáum við bara mannhaf en strákurinn minn var horfinn.  Ég og amma hans skiptum liði, hún hljóp uppeftir og ég niðureftir.  Ég varð hreinlega móðursjúk, hljóp inn í allar búðir og spurði alla hvort þeir hafi séð strák á hlaupum, engin hafði séð neitt.  Eftir nokkrar mínútur (sem mér fannst klukkustundir) kom amma hans með hann hágrátandi niður götuna.  Hún hafði hlaupið hann uppi þar sem hann var hljóp á fleygiferð upp götuna, þekkti hann á hermannahlýrabolnum sem hann var í.  Ég held að ég hafi aldrei verið eins glöð að sjá barnið mitt eins og á þessum tímapunkti, ég næstum fór að gráta. 

Enn í dag fæ ég martraðir og dreymi þessar mínútur á Spáni. 

Kolbrún out

Portúgalska lögreglan telur að stúlkan sem rænt var sé enn á lífi

Athugasemdir

[Erla (IP-tala skráð) 7.5.2007 kl. 23:25]

Já það er vonandi að hún finnist fljótt. Ég hef upplifað það sama og þú mín hvarf í miðri Ósló þetta vill maður ekki að nokkur upplyfi.

KV Erla.